De wind
Als wilde winden waaien
Om de diepten van mijn ziel
Zal ik niet meer kunnen draaien
Om wat mij nog nooit beviel
In de leegten, diep en stil
Zelfgekozen als mijn pad
Schijnbaar zonder eigen wil
Ligt wat ik ooit besloten had
Steeds heb ik geweten
Stilgehouden diep in mij
Nee, ‘k was het niet vergeten
Maar ik voelde me niet vrij
Verstrikt in mijn eigen netten
Ver weg was die laatste pas
Ik kan nu de stap gaan zetten
Mij herinneren hoe ik was
Wat ik al zo vele jaren
Heb gezien als utopie
Zal de wind voor mij gaan klaren
Zodat ik nu mijn waarheid zie
Dan zal de wind mij vragen
Steeds maar weer en weer
Om mijn taak te dragen
Niet te twijfelen deze keer
Ik laat los nu de limieten
Die mij hielden in gemis
Ga ik dan nu genieten
Van wat er in mij is
Ik laat gaan wat mij ooit griefde
Ik kan er eindelijk bij
Zoveel licht en liefde
Voel ik diep in mij
Op liefde zal ik zweven
Ik zal dansen in mijn licht
O zoveel heb ik te geven
Als ik niet voor twijfel zwicht
Diep geroerd dank ik de winden
Die mij dragen keer op keer
En mij steeds weer laten vinden
Dat in mij ligt nog zoveel meer
