Als er geen vijand van binnen is, kunnen vijanden buiten je je niet raken.
Afrikaans gezegde
Soms hebben we het gevoel dat er mensen in onze omgeving zijn die het ons (onnodig) moeilijk maken. In eerste instantie hebben we dan vaak de neiging om boos, gefrustreerd of verdrietig te worden. We vragen ons af waarom iemand zo tegen ons doet en ervaren een gevoel van onrechtvaardigheid; “waar heb ik dat aan verdiend!?” We projecteren de oorzaak van onze emoties, ons tekort gedaan voelen, op de ander. We zijn ervan overtuigd dat als deze zijn/haar gedrag zou aanpassen, we ons niet zo zouden voelen en gelukkiger zouden zijn.
Maar is het wel altijd zo? Is de ander er de oorzaak van dat we ons zo voelen? Natuurlijk zijn de acties of de woorden van de ander de directe aanleiding, maar waarom raken ze ons zo? Als we in zulke situaties de moed op kunnen brengen om in onszelf op zoek te gaan, zullen we altijd iets vinden wat in onszelf om aandacht vraagt; geheeld wil worden.
Zie deze situaties dus niet als een aanval, maar als een geschenk. De ander geeft je iets waarmee je met jezelf aan de slag kunt om er uiteindelijk wijzer uit te komen. Waarmee ik niet wil zeggen dat het altijd eenvoudig is om het onderliggende thema te vinden. Maar wil en durf je de verantwoordelijkheid voor je gemoedstoestanden en geluk in eigen hand te houden, dan is het meer dan de moeite waard. Niet alleen voor jezelf, maar ook voor de ander en dus uiteindelijk voor ons allemaal. Als we in liefde en oprechtheid naar onszelf en de ander kunnen kijken, zijn er ook geen vijanden meer, niet binnen en niet buiten ons.